Toch weer even thuis

Waar het vorige keer nog over fietsen en onze aankomst in San Sebastian ging, was de afgelopen week van heel andere aard. Maartjes lieve oma - oma Jamin - is vorige week zaterdag overleden. Zondagavond vlogen we dan ook terug, vanuit Bilbao, om bij de familie te zijn. De fietsen en de helft van de tassen lieten we achter in een hotelberging. Inmiddels zijn we terug in Spaans Baskenland en kijken terug op een onwerkelijke week.

Geen week om hier uitgebreid over uit te weiden. Maar het was vooral fijn om met de familie - met jullie - samen te zijn. Allemaal bedankt voor de lieve logeerplekken, het zorgen en kunnen zorgen voor, en de ruimte om elkaar juist nu even te zien.

Vooraf hadden we al besloten om in deze situatie wel weer verder te gaan met fietsen. We zijn echt nog niet klaar hier. De Pyreneeën - en als het aan ons ligt nog een mooie tijd - liggen voor ons. Hier fietsen is misschien wel de beste manier om onze hoofden weer leeg te maken, oma te gedenken en weer opnieuw te gaan genieten van waar we mee bezig zijn. De eerste dag is in elk geval goed geëindigd. De tent staat, hoog in een dal met uitzicht rondom. Net terug uit Nederland voelt het ook alsof we weer een beetje thuis komen in onze reis.