Het gaat nooit makkelijker, hooguit sneller

Dat klinkt wel wat zwaar hè? Gelukkig slaat het niet op het echte leven, hooguit op fietsen. Want ja, elk beetje extra energie in de benen zet zich vooralsnog om in snelheid en niet in restenergie aan het eind van de dag. Maar nu springen we er meteen middenin; waar waren we gebleven?

De afgelopen weken hebben we mogen genieten van een geweldige Normandische boederij - La Heslonièrre - weggestopt in Zuid-Normandië op ongeveer 30 kilometer van Mont St. Michel. En zoals gezegd, ook al waren we door omstandigheden even in Nederland, er waren nog steeds gegadigden om de oversteek te maken en wat tijd met ons door te brengen in de boerderij. Esther en Philip met Etienne en later Joke en Piet. Mooie dagen op een heerlijke plek. De eerste dagen zonovergoten en daarna ondersteund door authentiek Normandisch weer. Het gaf ons tijd om bij te komen. Want ongemerkt - door alles wat voorbij komt - was en is reizen intens. Voor het eerst sinds lange tijd ervaren we - op de fiets en rond de boerderij - hoe het is om even weinig indrukken te hebben. Gewoon trappen, in het gras liggen, van de koffie via de thee naar de wijn. En ondertussen op verhaal komen.

Sander heeft een blog geschreven op coachcultures.org die ingaat op het ‘waarom’ van ons reizen. Op onderdelen begint dat nu pas - met rust - in te dalen. Mooi op tijd; en bovendien hebben we daar nu alle tijd voor. Voor ons is het vooral het bijna continue open stellen en ontdekken - zenders vol op ontvangst - wat zo veel moois heeft opgeleverd en wat het tegelijk zo vermoeiend maakt. Zin in wat bespiegelingen? Lees dan ‘Why travel? It’s sinking in’.

En nu op de fiets! Om te beginnen vijf fietsdagen vanaf de Franse grens naar La Heslonièrre. En na 12 dagen Bourgondisch leven weer op de fiets naar - eerste stop - Marike, een voormalig huisgenootje van Sander die nu in Zuid-Bretagne woont. Onze fietsen en de tent, ze beginnen zo langzamerhand onderdeel te worden van een routine. Tent opbreken, grotendeels inpakken, ontbijten, koffie, thee en dan onderweg. Frankrijk is hier voor gemaakt; charmante kleine campings in overvloed. Ondertussen al wel veel hoogtemeters afgelegd; die maken de meeste trainingsarbeid. Nederland is niet voor niets fietsland; Frankrijk is voor de sportieve fietser. Toch maar een beetje opbouwen. Voor we vertrokken had Maartje ooit wel eens twee dagen achter elkaar gefietst. En Sanders twee weken in Engeland maken van hem nog geen doorgewinterde fietser. Ook zijn we nog een beetje lief voor onszelf als het weer van deze streek van leer trekt. Maar goed, genoeg geruststellende woorden voor iedereen die zich zo lief zorgen gemaakt heeft of we niet wat overmoedig op de fiets gesprongen zijn. We spreken elkaar over een week of acht wel weer voor de nabeschouwing.

Frankrijk is mooi. De kuststreek hier heeft prachtige vergezichten met brede stroken die droog vallen bij laag tij en met een continue stroom van eilanden aan de horizon. En verder klinkt Bretagne niet voor niets als Brittannië; Zuid-Engelse landschappen en bijpassende dorpjes. En zelfs de Fransen zijn hier meer dan wij gewend zijn bereid om Engels te praten.

Bonne route! En mocht je het leuk vinden om ons te treffen; laat dan vooral weten waar je op vakantie bent. Altijd leuk om bekende gezichten tegen te komen ergens onderweg. Voldoende reden om maar - opnieuw - te besluiten met ‘a bientôt!’

Ons optrekje in Normandie!

 Op een of andere manier werkt onze link naar de foto's niet goed. Om toch de foto's te zien, klik dan hier!