Deze blog - of toch maar
de volgende - is misschien wel de grootste schrijfuitdaging. Vooral omdat er
nogal veel is gebeurd sinds de laatste blog. En omdat we - zoals de titel
al zegt - weer thuis zijn. Na een midweek Barcelona scheepten we onze fietsen
in op de boot naar Sardinië; met de bedoeling om via de noordkust van Sardinië
en zuidwest Corsica terug te fietsen en varen naar Frankrijk. Dan te gast te
zijn op de bruiloft van Sophia en Pierrad en daarna - ook weer deels fietsend - rustig
naar huis. Maar de meesten van jullie weten inmiddels dat we het anders gedaan
hebben. Anderhalve week geleden zijn we - op een zaterdagavond - geland op
Schiphol. Met enorm gemengde gevoelens. Verdrietig en geschrokken, omdat
Sanders oom Piet is overleden. Dat was de enige en belangrijkste reden om snel
thuis te willen zijn. Voor onszelf en de familie.
Maar daarbij hebben we
besloten om ook ‘gewoon’ thuis te blijven. Dan maar een paar weken eerder. En
dat maakt dan toch ook weer opgewonden. Thuis te komen: in Nederland en bij
jullie. Het is leuk en spannend om hier weer voet aan de grond te krijgen en te
houden. Op onze eigen manier; we zijn benieuwd.
Ons huis is nog niet
direct beschikbaar; de huurders hebben ook nog even tijd nodig. En zo zijn we
nu - met dank aan Olga en Jan - twee weken aan het huispassen in Den Dolder. Wat
een geweldige manier om er weer in te komen en om te schakelen. Aan de bosrand
tussen kippen en katten - met onze fietsen en het station op loopafstand -
wennen we langzaam aan het idee. Straks - half september - halen we de dozen
uit de opslag en gaan we weer in Utrecht wonen. Met plannen te over.
En ja, natuurlijk is er
heel veel te zeggen over het afgelopen jaar. En dan niet in het minst over
thuis komen. Dat doen we dan ook nu, maar aan het op papier zetten van die
(na)beschouwing zijn we nog niet helemaal toe. Straks, als we echt thuis zijn,
op een goed moment, kijken we graag nog wat uitgebreider terug in een blog.
En
voor nu? Voor nu geven we je graag de ultrakorte samenvatting: het is goed. Ook
om hier weer te zijn. En over wennen en omschakelen gesproken: fijn dat we dat samen met jullie kunnen doen. We doen het wel rustig aan. Maar -
relatief als dat is - weten we ook dat we jullie snel weer gaan
zien en spreken. Tot dan!
Schilderachtig Corsica (meer eilandhop-foto's vind je hier) |