Klimaatverandering

Nu we in noordelijke richting reizen voelen we het klimaat letterlijk veranderen. Van het koele en behaaglijke voorjaar in Mendoza belanden we vrij snel in een (nog) drogere en warmere streek. In San Agustin heeft het sinds februari (!) niet meer geregend. Ondertussen loopt de teller in dit vroege voorjaar al snel op naar 35 graden in de schaduw. In Ischigualasto - de beroemde en prachtige dinosaurusvindplaats bij San Agustin - is 55 graden in de zomer trouwens geen uitzondering. San Agustin ligt aan een stuwmeer(tje). Het is al snel duidelijk dat het dorp zonder die watervoorraad direct haar deuren kan sluiten. Iets vergelijkbaars geldt voor de wijnstreek van Mendoza. De akkers zijn gebouwd op droge woestijngronden. De op zichzelf vruchtbare grond wordt geïrrigeerd via slimme kanalen die smeltwater verzamelen uit de hoge Andes. Maar deze winter is er weinig tot geen sneeuw gevallen. Het gevolg laat zich raden: de Mendoza-rivier staat nu al nagenoeg droog. Ondanks het gebrek aan regen zijn er soms wel stevige hagelstormen, waarbij de auto’s naar binnen moeten om schade te voorkomen. Die hagelstormen komen volgens de statistieken aanzienlijk vaker voor dan tien jaar geleden. En ook dat heeft natuurlijk gevolgen voor de wijnproductie.

Voor ons lijkt de realiteit van opkomende klimaatveranderingen in dit deel van de wereld stukken beter voelbaar dan thuis. Niet dat de Argentijnen zich daar erg druk over maken; een brede onderklasse van Argentijnen (1/3 van de bevolking) heeft andere dagelijkse zorgen. Ondanks de stevige economische groei voelen zij nog steeds de gevolgen van de enorme inflatie van 10 jaar geleden. En hoewel Christina Fernandéz, de huidige president, een zachtere lijn trekt dan haar voorgangers, is het nog maar helemaal de vraag of zij wordt herkozen later dit jaar. Haar goed bedoelde maatregelen pakken steeds net niet goed uit, met verder stijgende tekorten en prijzen tot gevolg. En de wereldwijde crisis en de grote droogte hier helpen zeker ook niet. Een verkoopster in een spelletjeswinkel praat ons in een half uurtje bevlogen bij over haar politieke ideeën. Ook na lezing (even checken of we het met ons matige tegenwoordige tijd Spaans voldoende hadden begrepen) blijkt dat steeds meer mensen in de onderklasse de stijgende huren niet meer kunnen betalen. De sloppen groeien en het platteland verschraald. En ook al hebben de sloppen van Buenos Aires 100 keer de tango voortgebracht, daar is weinig aan te verromantiseren.

Terug naar het klimaat. Het ligt - zoals we uit de boeken al wisten - veel meer voor de hand dat veranderingen beginnen in Europa en de VS. Om onze welvaart, en omdat het energieverbruik per hoofd in Argentinië toch al ruim 2 ½ keer lager ligt dan in Nederland. En dus kijken we de Argentijnse politici er maar niet op aan. Maar zeker is dat klimaatveranderingen hier - vanwege de armoede en de grote afhankelijkheid van landbouw - aanzienlijk sneller dan bij ons gevolgen voor mensen zullen hebben.

Ondertussen hebben wij dit jaar natuurlijk een enorme lading boter op ons hoofd. Hoe we daar mee omgaan laten we nog weten. Het tijdelijk niet gebruiken van een elektrische tandenborstel zal in elk geval niet voldoende zoden aan de dijk zetten…

Door het warme weer schakelen wij inmiddels om naar het houden van siësta. Voorlopig betekent dat slapen, lezen of bloggen, maar siësta-suggesties zijn zeker welkom ;-) Vandaag voor jullie in elk geval deze blog vanuit La Rioja.

Gezelschap bij de siësta!