Beginnen in Buenos Aires

Como estais amigos?! Aqui en Argentina, estamos muy bueno,. De kop is er af! Deze eerste week hebben we gebruikt om in de reismood te komen, en zeker ook om een beetje bij te tanken. Maar wel bijtanken tussen aanhalingstekens. Buenos Aires nodigt uit tot late uurtjes… Wat een levendige, drukke en gevarieerde stad. Elke wijk (barrio) wijkt in bijna alles af van de andere. De eerste nachten was het rustigere en yupperige Palermo onze uitvalsbasis. De laatste nachten hebben we voor de actie en de drukte gekozen in en om San Telmo.

Het voelt allemaal nog niet zo gek ver van huis hier; Buenos Aires is voor Zuid-Amerikaanse begrippen een vrij Europese stad. Maar zeker ook genoeg om ons over te verwonderen. Zoals de sjieke honden-uitlaat-services; een hond hebben is echt een statussymbool in deze stad. Of de soms onvindbare pinautomaten. We moeten hier wel ff leren om anders met geld om te gaan. Dat wil zeggen voortaan ruim voldoende cash op zak hebben. Ook een wonderlijk contrast: de grootse en warme aandacht voor de doden op de begraafplaats van Recoleta, versus het levenloze lichaam wat bijna achteloos achter een lintje op de stoep lag in Palermo.

Hoogtepunten waren de Milonga’s en tango’s met live-muziek (ja ja, de Utrechtse lessen betalen hier uit…), de geweldige steaks en wijnen (Hollandse biefstuk zal nooit meer hetzelfde zijn) en het mensen kijken (wat nooit verveelt in een park of op een terras in de voorjaarszon). En zeker ook het samen tafelend ontdekken waar we nu écht willen beginnen. En zo vonden we het na een week vooral tijd om de stad uit te komen. Want na zes dagen begint Buenos Aires meer en meer op een verkeersriool te lijken. Dat doet verlangen naar frisse lucht en natuur. En bovendien willen we graag zien hoe Argentinië er buiten deze stad uitziet. Vamos!

Net heeft de nachtbus (Cama Ejecutivo) ons (grotendeels slapend) naar Mendoza gebracht; een stad in de wijnstreek in het westen van Argentinië. Maar de wijnbodega’s parkeren we nog voor een paar dagen. Op het busstation van Mendoza zijn we spontaan overgestapt op een lokale bus naar Uspallata; een klein dorpje in de buurt van de hoge Andes. Nu onderweg begint Zuid-Amerika te leven en te kriebelen: de schaal, het landschap, de eindeloze wegen, het vervoer, de mensen. Muy bueno. Liefs en groeten uit Uspallata hostel!

Om later nog eens bij de gedachte te watertanden..