Uitzwaaien

De afgelopen week kwamen we er (eindelijk) aan toe: jullie gedag zeggen! Dichtbij de moeders, vaders en broers, en direct daarachter verdere familie en vrienden. En hoe kunnen we het duidelijker zeggen dan met: dat was heel erg fijn!

In parkcafé buiten hebben we gisteren goed geborreld met naaste vrienden en familie. Een moment waarop weer eens duidelijk werd waarom het zo goed is dat we jullie bij ons hebben. Mooi weer, dus lekker hangen op en rond het terras. Zo waren we aan het eind van de middag van top tot teen geladen met positieve vibes, lieve woorden, fijne kleine kadootjes en mooie adviezen. Het was leuk, fijn en niet al te zwaar. En vooral had het op de juiste momenten een lekker hoog knuffelgehalte…

Wij zijn allebei blij dat we al deze momenten gepakt hebben. Jullie zien was zonder twijfel het meest wezenlijk onderdeel van vertrekken en loslaten. En nu we jullie gezien, gesproken en uitgezwaaid hebben, kunnen we los! Gedag zeggen is blijkbaar goed te rekken, maar nu is het - met alle belangrijke en lieve adviezen in ons achterhoofd - toch echt tijd om gewoon te gaan.

En dus - jullie allemaal - enorm bedankt voor de lieve woorden, telefoontjes, mails, foto’s, kaartjes, sms-jes, en het komen uitzwaaien. We nemen jullie mee, en we zien elkaar weer. Until then: may the wind be in your backs and may the sun shine warm upon your faces.