Op een kangoeroe-eiland

Australië - uitgestrekt, groot en eindeloos (love it or hate it!) - is een land van extremen. Van het onbuigzame klimaat met bijpassende extreme natuur en wildleven tot en met de moeilijke geschiedenis en de aanpassingsproblemen van haar inwoners. Het land maakt een enorme economische groei door, vooral gedreven door metaal- en goudwinning en een veelheid aan rijke buitenlandse investeerders. Een beetje mijnwerker verdient al snel 150.000 dollar per jaar. Andere sectoren moeten wel mee gaan om nog aantrekkelijk te zijn op de arbeidsmarkt. Aan de prijzen in de supermarkt (3 euro 60 voor een fabrieksbrood, 80 eurocent voor een tomaat en 2 euro 50 voor een komkommer) zien we hoe goed het gaat met Australië. Voor wie het interessant vindt, zie hier een vergelijking van 'cost of living' wereldwijd.

Maar wie zijn de Australiërs eigenlijk; de Aboriginals of de kolonisten? Aboriginals krijgen niet de ruimte om hun leven te leven en de kolonisten (blanken) lijken op geen enkele manier bij of in het land te passen. Wij merken het ook, we zijn allesbehalve aangepast aan het klimaat, de natuur en het land. Met kerst verblijven we in het B&B van Barry. We krijgen een derde kerstnacht kado en ontmoeten zijn moeder en tante van respectievelijk 90 en 88. Tante vertelt over het harde leven van de kolonisten - het leven van haar moeder - en over hoe de mensen hier vandaag de dag niet meer kunnen leven zonder huis met airco en auto met airco. Dat kan zo toch niet door blijven gaan? Maar de kolonisatie is doorgezet - economisch succes houd je niet zomaar tegen - met als dieptepunt de gestolen generatie. Barry is eind-vijftiger; het gaat om zijn generatie. En hoewel Australië objectief - volgens CNN - op de tweede plek van meest gelukkige landen staat (na Noorwegen), komt het op ons zo niet over. Hoe goed het ook gaat, de Australiërs hebben er geen goed gevoel bij.

Met al die ruimte gebeurt het hier toch vooral in de steden. Daarbuiten is het ver weg, leger en heeft het leven een ander tempo. Wij merken het ook. In Perth zijn we zo, maar dan? De rest van mooi West-Australië bereik je alleen per auto of vliegtuig. De Greyhound rijdt tussen steden, niet naar waar we willen zijn. En dus: opnieuw een roadtrip! Nog voor de kerst brengen we drie dagen in het Margaret River wijndistrict door en na de kerst rijden we naar het noorden. Maar rustig aan, ook wij zijn onaangepast. En dus in de airco - vanwege de ruim 40 graden föhn buiten - omhoog langs de kust.

Australië is een dagelijkse dosis Animal Planet; al op de eerste dag staan we oog in oog met een grote bruine slang (King Brown) en daarna rollen we door in andere slangen, kangoeroes, emoes, dolfijnen, zeeolifanten en geiten (wacht tot de stofwolk opgetrokken is, er kan nog een geit komen…). Australië is voor ons een beeldverhaal, dus kijk vooral naar de foto’s om een beter idee te krijgen van onze weken hier. Voor wie graag op de kaart volgt; ten noorden van Perth hebben we Pinnacles Desert, Monkey Mia in Sharks Bay en Kalbarri National Park bezocht.

Ondanks de mooie plaatjes hebben we al wel vrij snel besloten om onze tijd hier in te korten. We vertrekken ruim twee weken eerder naar Azië. Dat heeft vooral te maken met de enorm snelle leegloop van ons jaarbudget. De Australische dollar is nog nooit zo duur geweest voor Europeanen; zelfs elke dag niets doen is hier ‘over budget’, zie o.a. de supermarktprijzen hiervoor. En ergens speelt het missen van onze eigen sociale (reizigers)omgeving - de backpackers zijn hier wel heel erg laid-back en weinig ondernemend - ook wel een rol.

Maar al is het dan maar kort, uiteindelijk is het is goed om hier even te zijn. Sommige dingen moet je gewoon ervaren, zoals de extremen en de tegenstellingen in dit land. Van de dagelijkse Animal Planet tot het yupperige picnicken in Kings Park in Perth. Van de schaamte voor de eigen geschiedenis tot het onverholen racisme van het volkse Australië. Van de enorme ruimte en uitgestrektheid tot de 1.90m x 1.20m in onze micro-camper. Van het dieprode tot het hagelwitte zand. Van de ogenschijnlijke vrolijkheid van de Australiërs tot de plotselinge somberheid als je even doorvraagt. Van de levensstijl van de stedelingen tot de levensstijl van een deel van de overgebleven Aboriginals. En van de enorme omvang van dit continent tot de collectieve eilandmentaliteit. Love it or hate it!

Sharks' Bay (zie fotoboek voor meer Australische fauna!)